19 Şubat 2016 Cuma

RUSLARA GÜVENİLMEZ

Kazım Karabekir Paşa’nın Birinci Cihan Harbine Neden Girdik, Emre Yayınları, Cilt, I Sayfa,186-188 kitabında bizzat başından geçen kendi anlatımıyla,
RUSLARLA İLGİLİ HATIRATI
     Ruslarla ilgili; babam Van’da Jandarma Alay Komutanı iken bir düğün ziyafetine Rus Konsolosuyla yemekte ben yan yana bulunuyordum. 1887 (1303)’de idi. Henüz beş yaşımı bitirmiştim. Konsolos tercümanı vasıtasıyla ban iltifat etti ve büyüyünce ne olacağımı sordu.
    Üzerimde Yaver Süvari Yüzbaşısı elbisesi vardı. Gezmelere, davetlere, beni bu kıyafetle götürmek babamın hoşuna giderdi. Galiba Konsolosunda hoşuna gitmiş olacak ki benimle sohbet açtı ve böyle bir soru da sordu. Kısaca cevap verdim.
    -Kumandan olacağım!
    -Ala! Fakat kumandan olup ta ne yapacaksın bakalım?  diye işi uzattı. Büyüklerle konuşmaktan hiç sıkılmadığımdan hemen bunun da cevabını verdim.
    -Düşmanları memleketimize sokmayacağım!
    Bu cevabım sofra halkını da pek memnun etti. Konsolos beni takdir ve babamı da tebrik ederek bana bir hediye göndereceğinden kabulünü rica etti. Pek hediyeden hoşlanmamakla beraber bir oyuncaktır diye babam teşekkür ederek:
    -Çocuğum hediyenizi kabul eder, dedi.
    Ben de sevindim. “Bakalım şu Rus oyuncağı ne imiş?” Diye sabırsızlıkla bekledim.
    Akşam üstü, bir Rus Kavası (Elçilik veya konsolosluklarda görev yapan hizmetli) evimize geldi ve kutu içinde bir hediye getirdi. Bunu babama götürdüler. Ben diğer odada büyük kardeşimin yanında sabırsızlıkla oyuncağın bana verilmesini bekliyordum. Babamın yanında yalnız annem vardı.
    Onların bulunduğu odada bir silah patladı!
    Telaşla korktuk. Gördüğüm vaziyet şuydu:
    Babamın elinde ufacık bir rovelver, (tabanca) annem sapsarı kesilmiş titriyordu. Babam:
    -Vay alçak herif! Diye haykırarak; Çocuklar verilmiş sadakamız varmış. Eğer bu hain herifin gönderdiği hediyeyi Kazım eline alsaydı, muhakkak kendini vururdu. Bakın! Gelen hediye içi doldurulmuş bir küçük rovelvermiş. Elime alınca patladı. Az kaldı annenizi vuruyordum. Kurşun yüzünü sıyırarak yüke saplandı.
    Rovelvelerin diğer kurşunlarını boşalttılar. Müthiş yeni bir silah!
    Bu feci hatıranın korkusu günlerce evimizi rahatsız etti. Sonraları da yıllarca dilimizden düşmedi. Canlı bir tablo gibi hafızamıza kazındı.
    5 yaşında bir çocuğa ve insani bir hediye!
    Bu yaşta bir Rus kurşunuyla ölmek veya karşımdakini öldürmek gibi bir facia ile konsolos beni az kaldı mahvedecekti.
                                                           

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder